Hoe het begon

Na vele (werk)vakanties in diverse staten van USA werd het voor ons duidelijk dat we hier wilde blijven. Maar omdat het best moeilijk is om een verblijfs vergunning te krijgen zo niet onmogelijk zijn we er verder nooit mee bezig geweest.Tot we het E2 visum ontdekte.

Even wat over ons:
Samen met mijn man Jaro ben ik in 2000 een wasserij begonnen. Daarnaast hadden we al een groothandel voor stomerijen en wasserijen waar hij voornamelijk het technische gedeelte op zich nam. We zijn 14 jaar samen en vanaf het begin dus al onderdemers.
We zijn in 1997 in een klein dorpje Breezand gaan wonen. Hier kochten we een kleine bungalow die we wilde verbouwen. Uiteindelijk was het verstandiger om het hele huis af te breken en een nieuw huis te bouwen. We zijn 2002 begonnen.
Na 5 jaar van bloed zweet en tranen hebben we eindelijk ons huis af. Alles zelf gedaan van ontwerp tot het slopen van het oude huis, bouwen van de schuur en uiteindelijk het huis. Jaro heeft er echt iets prachtigs van gemaakt en ik heb het aangekleed.



Na al die jaren zwoegen in de wasserij, bouwen van het huis en ik ondertussen nog een deeltijd HBO opleiding te hebben gedaan, kregen we toch steeds meer het idee om echt te gaan doen waar we van dromen.....wonen in Amerika.
In januari 2009 hebben we besloten om serieus te proberen een E2 visum te krijgen en alles in het werk te stellen om naar Amerika te kunnen emigreren.
We hebben een buro ingeschakelt om ons te helpen bij de aanvraag.

Op 27 mei 2009 waren we 10 jaar getrouwd. Tijd voor een feestje dus. We besloten om er een house warming party annex aniversery annex announcement feest van te maken.
Zo kon iedereen ons nieuwe huis zien, feliciteren met ons 10 jarig huwelijk en wij konden nu iedereen officieel mededelen dat we echt willen emigreren. Ook hebben we toen het huis in de verkoop gezet. Dit tot grote verbazing van een hoop mensen die ons harde werken van dichtbij hadden meegemaakt en niet kunnen begrijpen dat we nu weer alles verkopen en vertrekken met de honden en mijn paard.