Super verjaardag

Na 3 dagen behoorlijk ziek geweest te zijn kwam ik mijn bedje uitgekropen.
Het was namelijk mijn verjaardag en nog wel mijn 40ste!! Dus moest ik toch maar opstaan :-)
Nog niet helemaal lekker kwam ik de wc uit en wat??? Mijn vader en moeder stonden midden in de kamer. Ik wist niet wat ik zag, ik dacht, ik hallucineer ben nog steeds ziek! Maar het waren ze toch echt. Grote verassing dus. Na van de eerste schrik te zijn bekomen hoor ik ineens een grote toeter buiten. MEGA motorhome probeerde het pad op te komen. Het waren de Wibles uit Florida. 2 broers die we al zeker 10 jaar kennen en elk jaar in Daytona bij de Nascar races zien. Hun vrouwen waren ook mee jemig helemaal hierheen gereden voor mijn verjaardag ( en ze zijn al achter in de 70 Jim wordt 80 volgende maand)
Het was nogal een gedoe om de motorhome te parkeren en ondertussen na 2 uur komt er een grote witte Pick Up truck aanrijden. Ik had niks in de gaten....maar dat waren vrienden uit Tennessee. Nog een auto vrienden uit Noord Kentucky en zo bleef het nog een tijdje doorgaan. Er bleven mensen komen. Het was één grote surprise party!
Jaro is weken bezig geweest met voorbereiden had allemaal hapjes en lekkere dingen gemaakt, drank etc verstopt. Ik heb echt helemaal niks in de gaten gehad.
Aan de ene kant was het dus wel handig dat ik 3 dagen van de wereld was hahahaha


Wist ook niet dat we al zoveel vrienden hebben jemig en wat bent ik verwend met allemaal leuke kadootjes..hoop dingen met paarden dus dan is het al gauw goed.
Al met al dus een verjaardag om niet snel te vergeten en ook hier kunnen we dus leuke feestjes bouwen.





Pap en Mam blijven een weekje en dat is nu alweer bijna voorbij, de tijd vliegt!
Morgen gaan we naar Nashville naar de Grand Ole Opry, een hel groot (country) concert gebouw naar een show.

Hehe we zijn er weer

We zijn inmiddels maaaanden later en uiteraard is er veel gebeurd. Van onze eerste hooiproductie tot aan gaten boren voor een nieuw paardenwei. We zijn echt fulltime farmers geworden..and we like it :-)
Was steeds te moe, te lui of ik dacht er gewoon niet aan om te schrijven.
Zet wel regelmatig iets op facebook of op hyves dus daar staan wel foto's ed.



Inmiddels hebben we dus de eerste feestdagen in KY mogen meemaken, zonder vrienden en familie. Veel vroegen ons of we het niet zwaar hadden.....heel eerlijk gezegd nee.
Uiteraard mis ik mijn ouders en zusje erg en ook mijn vriendinnetjes, maar we hebben het heerlijk hier zo met zijn tweetjes.
We hebben nu 14 paarden en 5 honden en natuurlijk onze twee katten. Waarvan 2 rescue paarden die mogen blijven en 2 rescue honden waarvan we voor eentje nu een nieuw huis zoeken. Het is een Chihuahua en dat is echt eng op een paardenranch zo'n klein hondje en in huis zit ze maar alleen de hele dag is ook zielig.

Er zijn al best wat gasten geweest zowel uit NL als hier vandaan. Ook uit Canada en Zweden hebben ze ons al gevonden. We hopen uiteraard op een drukke zomer.
In Mei krijgen we een stageloper uit NL dus dat is ook best spannend. Ze blijft 10 weken.

De zomer was bloed en bloedheet, veel te heet voor mij, maar ja daar heb je niks over te zeggen. Maar ik heb wel gemerkt dat ik niet echt goed functioneer in die hitte, vooral omdat het ook zo benauwd is.

De winter is nu in volle gang. We hebben een witte kerst gehad en terwijl ik dit schrijf sneeuwt het weer. Het is nu zo'n -6 maar we hebben nachten van -22 gehad brrrr. Maar liever dat dan die hitte.
Het is alleen lastig met de paarden verzorgen. Uiteraard eten ze veel hooi om warm te blijven en we slepen (of eigenlijk Jaro :-)) ons rot met emmers water.






Nou zal proberen om het een beetje bij te houden

Honden in USA

We zijn er met de beestenboel

Eindelijk weer even een update. Het was allemaal erg heciesch de afgelopen weken.
Zal toch een beetje bij het begin beginnen.

29 April vertrokken we met de honden en katten richting Memphis. Dit was de dichtbijzijnde plaats waar we rechtstreeks op aan konden vliegen zonder over te stappen. 5 uur van de voren moesten we de honden en katten aanleveren bij de agent die het vervoer regelde. We hadden de hondenbenches al maanden in de kamer staan om ze eraan te wennen, maar Biko was zo nerveus door alle toestanden dat hij er niet in wilde. Uiteindelijk toch gelukt en op naar Schiphol.
Daar moesten we ze achterlaten en brachten zij ze naar het dierenhotel op Schiphol zelf en werden ze nog een keertje uitgelaten.

Op Schiphol kwam de familie en vrienden ons uitzwaaien. Gemengde gevoelens en een traanje uiteraard. Maar het werd niet zo dramatisch als ik dacht en waar ik bang voor was.

Toen we bij de gate stonden te wachten zagen we opeens een karretje voorbij komen met 4 benches erop en ja hoor daar gingen Mex Biko Boris en Malou.

Toen we geland waren moesten we eerst onze koffers halen en ons toen melden bij algriculture. Ze wisten gelijk over welke honden het ging...die heeeele grote :-)
We kregen papieren en moesten ze bij de cargo loods ophalen. Eerst de huurauto ophalen daar hadden we voldoende tijd voor. Ze auto bleek te klein daar paste nooit de benches en alle beesten in dus iets upgraden. Toen we bij de loods aankwamen stonden ze al klaar. De honden waren blij dat ze eruit mochten en hadden dorst. De katten lieten we voor de veiligheid erin zitten en ook omdat het erg stressvol voor ze was. We hadden nog een autorit van 6 uur voor de boeg.
Om het uur gingen we wisselen want we waren erg moe en konden amper onze ogen openhouden. Dus uurtje slapen uurtje rijden.

Eindelijk kwamen we aan in Burkesville.....home

Afscheid feest...the day after

Langzaam begin ik wakker te worden en probeer ik mijn ogen open te doen. Dat kost wat moeite, mijn oogleden zitten vastgeplakt. Er zijn heel wat traantjes gevloeid tijdens het afscheid en dat is nog te merken. Het feest was geweldig. Pap vierde zijn pensioen en Mam haar 65ste verjaardag. 65 en een complete make over...!!! super.
Iedereen die was uitgenodigd was er ook zelfs mensen waar ik het niet van verwachte ;-).Behalve Jo and Ashley uit Engeland en Diane haar vriend Arnold die door de vulkaan uitbarsting op IJsland niet naar Nederland konden vliegen. Heel jammer dat ze er niet waren.
Er werd een liedje voor ons gezongen door de Roosjes erg leuk. Connie sprak ons ook toe en de eerste tranen kwamen. Robert heeft ons ook toegezongen terwijl iedereen in een kring om ons heen stond. Toen kwamen er nog meer tranen en was het hek van de dam.
Er zijn hele leuke foto's van iedereen gemaakt die ik straks ga uitprinten en in een grote collage in huis ga hangen. Alle vrienden en familie bij elkaar.

Bedankt iedereen voor de geweldige avond, we hebben genoten!! en uit het oog is niet uit het hart.
Om alle foto's te bekijken zie rojo

Container onderweg

Op 1 April, nee geen grap werd de container opgehaald. Voller kan hij niet echt de laatste centimeters zijn benut.
Met een grote kraan werd hij op de vrachtwagen gehezen van Peter Poort.
Op naar Rotterdam de boot op.....althans dat was de bedoeling. We hadden alles zo goed gepland dat onze spullen 1 dag nadat wij aankomen er ook zouden zijn. Helaas gaat dat niet lukken. De boot wilde onze container niet mee omdat het een particuliere container is. Dus moest hij omgeboekt worden.
Maar nu is hij toch echt onderweg. De spullen komen nu laat aan maar ja als dat alle tegenslag is kan ik er mee leven.

YEEEHHHH Het visum is goedgekeurd

Eindelijk na 3 lange maanden hadden we vanochtend ons intervieuw op het consulaat.

Wij hebben onze aanvraag via VisaVersa gedaan. Precies 3 maanden geleden is het ingediend na maanden van voorbereiding van ondernemersplan, financiel plan etc. Aangetoond dat we echt dat huis gingen kopen en een aanbetaling gedaan. Ondertussen website gemaakt, folders laten drukken en...het huis ook gekocht. Bedrijf verkocht huis verkocht maar nog steeds geen visum.
We hebben de afgelopen 2 weken steeds contact gehad met Visaversa omdat het zo lang duurde en onze container ook al bijna ingepakt is. Zij waren erg optimistisch en hebben nog nooit een aanvraag gedaan die was afgewezen, vandaar dat wij ook doorgegaan zijn met al onze plannen. Maar aanvragen die later weggingen dan die van ons kwamen al terug....dus wij werden toch wel zenuwachtig.
Eindelijk kregen we dan gisteren een email van het consulaat dat we voor een intervieuw konden komen naar Amsterdam. Geen afspraak nodig je kan dagelijks tussen 8.30 en 11.00 heengaan.
Daar kom je met je mailtje, via een dame die checkt of je alles bij je hebt en hebt betaald krijg je een nummer, en wacht je op loketje 1. Man was verbaasd dat we de volgende dag al op de stoep stonden, hij had ons het mailtje gestuurd :D . Vingerafdrukken stempeltje en hij gaf ons de indruk dat het allemaal rond was alleen nog even terug wachten op de consul. Loketje 3, wij dachten dat we naar een kantoortje oid moesten maar nee gewoon bij het loket ging het gesprek.
Hij begon o ja dit was een moeilijke zaak...."zweet" Een borderline case noemde hij het. Hij zei "toen ik de aanvraag voor het eerst binnenkreeg was mijn eerste reactie...nee!".
Maar hij heeft alles verder goed doorgenomen hoe we het allemaal wilde gaan doen, wat voor financiele middelen we hebben etc. Hij had ook tussendoor via de mail nog gevraagd of en hoeveel salaris we zelf uit de zaak pakken de eerste 3 jaar. We konden aantonen dat in het ergste geval als we niks verdienen dat niet nodig is, dat we genoeg middelen hebben om de eerste 2-3 jaar te overbruggen zonder geld uit de zaak te halen.
Dat gaf wel de doorslag denk ik. Ook hadden we in ons financiël plan aangegeven dat we waarschijnlijk het eerste jaar verlies draaien omdat je dan veel moet inversteren, tweede jaar iets minder, derde jaar quit en dan komt het geld binnen.
Hij vond het een mooi en goed doordacht plan verder en besloot hierop ons een kans te geven.
We kregen een visum van 5 jaar en dat is wel heel bijzonder. Volgens Visaversa werden bijna alle visums de laatse tijd maar tot 3 jaar afgegeven, maar hij vond dat we zeker 5 jaar nodig hadden om alles op poten te krijgen.
Al met al een zeer meedenkende eerlijke aardige consul (weet niet eens of het de consul zelf was) die ons echt een kans geeft, althans zo voel ik het, ik kon die man wel zoenen :lol:
We moeten nu in 5 jaar bewijzen dat we een winstgevende onderneming kunnen opbouwen.
Dus 29 april vertrekken we met 2 honden 2 katten en 1 paard naar Burkesville KY, naar onze Hidden Cave Ranch. Eindelijk!!!!