Van Breezand N-H naar Kentucky USA

Dit is ons emigratie verhaal van de polder in Nederland naar Amerika

vrijdag 26 maart 2010

YEEEHHHH Het visum is goedgekeurd

Eindelijk na 3 lange maanden hadden we vanochtend ons intervieuw op het consulaat.

Wij hebben onze aanvraag via VisaVersa gedaan. Precies 3 maanden geleden is het ingediend na maanden van voorbereiding van ondernemersplan, financiel plan etc. Aangetoond dat we echt dat huis gingen kopen en een aanbetaling gedaan. Ondertussen website gemaakt, folders laten drukken en...het huis ook gekocht. Bedrijf verkocht huis verkocht maar nog steeds geen visum.
We hebben de afgelopen 2 weken steeds contact gehad met Visaversa omdat het zo lang duurde en onze container ook al bijna ingepakt is. Zij waren erg optimistisch en hebben nog nooit een aanvraag gedaan die was afgewezen, vandaar dat wij ook doorgegaan zijn met al onze plannen. Maar aanvragen die later weggingen dan die van ons kwamen al terug....dus wij werden toch wel zenuwachtig.
Eindelijk kregen we dan gisteren een email van het consulaat dat we voor een intervieuw konden komen naar Amsterdam. Geen afspraak nodig je kan dagelijks tussen 8.30 en 11.00 heengaan.
Daar kom je met je mailtje, via een dame die checkt of je alles bij je hebt en hebt betaald krijg je een nummer, en wacht je op loketje 1. Man was verbaasd dat we de volgende dag al op de stoep stonden, hij had ons het mailtje gestuurd :D . Vingerafdrukken stempeltje en hij gaf ons de indruk dat het allemaal rond was alleen nog even terug wachten op de consul. Loketje 3, wij dachten dat we naar een kantoortje oid moesten maar nee gewoon bij het loket ging het gesprek.
Hij begon o ja dit was een moeilijke zaak...."zweet" Een borderline case noemde hij het. Hij zei "toen ik de aanvraag voor het eerst binnenkreeg was mijn eerste reactie...nee!".
Maar hij heeft alles verder goed doorgenomen hoe we het allemaal wilde gaan doen, wat voor financiele middelen we hebben etc. Hij had ook tussendoor via de mail nog gevraagd of en hoeveel salaris we zelf uit de zaak pakken de eerste 3 jaar. We konden aantonen dat in het ergste geval als we niks verdienen dat niet nodig is, dat we genoeg middelen hebben om de eerste 2-3 jaar te overbruggen zonder geld uit de zaak te halen.
Dat gaf wel de doorslag denk ik. Ook hadden we in ons financiƫl plan aangegeven dat we waarschijnlijk het eerste jaar verlies draaien omdat je dan veel moet inversteren, tweede jaar iets minder, derde jaar quit en dan komt het geld binnen.
Hij vond het een mooi en goed doordacht plan verder en besloot hierop ons een kans te geven.
We kregen een visum van 5 jaar en dat is wel heel bijzonder. Volgens Visaversa werden bijna alle visums de laatse tijd maar tot 3 jaar afgegeven, maar hij vond dat we zeker 5 jaar nodig hadden om alles op poten te krijgen.
Al met al een zeer meedenkende eerlijke aardige consul (weet niet eens of het de consul zelf was) die ons echt een kans geeft, althans zo voel ik het, ik kon die man wel zoenen :lol:
We moeten nu in 5 jaar bewijzen dat we een winstgevende onderneming kunnen opbouwen.
Dus 29 april vertrekken we met 2 honden 2 katten en 1 paard naar Burkesville KY, naar onze Hidden Cave Ranch. Eindelijk!!!!

maandag 15 maart 2010

Wat een troep

Alles goed in plastic pakken tegen het vocht
Het wordt al aardig leeg in huis, het klinkt al helemaal hol. Er komen steeds mense spullen halen die we via marktplaats verkopen en er zijn al aardig wat dozen richting moeders gegaan..he mam :-) leuk he die troepjes.
We zijn nu al dagen non-stop aan het inpakken. Wat een klus en zoals iedereen zegt bij een vehuizing....wat een hoop troep verzamel je in de jaren.
Alles moet extra goed ingepakt, gefotografeerd en gewogen. Er gaat dus een hoop tijd in zitten. Maar we tellen lekker af.
De container begint al aardig vol te raken.

maandag 1 maart 2010

De kudde is uitgebreid







Op de valreep ben ik vrijdag naar een aantal paarden gaan kijken mt Jaro en Aaron.
Hij kende een Amish man die in opdracht en paar trail paarden had gekocht voor een hunterskamp in Wyoming. Alleen ging de ranch failiet en bleef hij met de paarden zitten. Hij had 5 quarters een kruising warmbloed iets met een Morgan en een kleine Tennessee Walking horse.
Er kwam gelijk een brutale quarter naar ons toe en bleef aan Jaro plakken. Ook een paintje was erg aanhankelijk. Hij had nog 2 vossen en een grijze. 1 van de 2 vossen was mak en kon makkelijk een kind van 5 op rijden zo mak was hij.
Hij had wel een zere rug en ze hadden allemaal last van rainrot (vos en de eerste nieuwsgierige het ergste)
Ik besloot er een nachtje erover te slapen. Na overleg een bod gedaan op de 5 quarter.
Het werd een heen en weer gebel, hij wilde teveel voor de paarden hebben. Uiteindelijk zijn we tot een overeenkomst gekomen voor de eerste 3. Dus de nieuwsgierige, Marshall, de paint Tsunami en de brave vos Gunner.
Ze mochten bij Aaron zolang staan dan heeft Harley, zijn eigen paint ook weer vriendjes. Eerst moesten we het land wat groter maken. Jemig wat een lap hebben ze nu ik denk wel zo'n 3 hectare met zijn vieren.
We konden een veewagen lenen van een vriend van Aaron die bleek in de running te zijn om de nieuwe Sheriff te worden. Ook weer een ontzettende aardige vent, hij gaf gelijk zijn tel nummer en zei dat we hem altijd konden bellen als we iets nodig hebben.
Paarden opgehaald en op naar Harley. We hebben eerste een rondje gelopen langs de afrastering en toen ze los gelaten. Gunner (de vos) die een timide zachtaardig sukkeltje was ontpopte zich tot een leider en ging Harley wel even vertellen dat dit zijn bachelor kudde was en dat hij het vanaf nu wel regelde. Daar was Harley het niet zo mee eens het was tenslotte zijn land, maar uiteindelijk gaf hij toch toe.
De volgende dag vertrokken we helaas al weer naar NL maar gingen toch even snel langs de paarden om te kijken hoe ze de nacht doorgekomen waren. Aarom was er al en hij zei dat ze steeds aan het spelen waren, het gaat dus prima met de 4 mannen samen.

Helaas weer in NL nog 2 maandjes en dan gaan we echt weg