Van Breezand N-H naar Kentucky USA

Dit is ons emigratie verhaal van de polder in Nederland naar Amerika

donderdag 28 januari 2010

Alles is gepland

We zijn er klaar voor.

Onze hele plan staat op papier, we hebben een website en folders.
www.hiddencaveranch.com


Op 12 febr vertrekken we wederom naar Florida om naar de races te gaan en onze vrienden weer te ontmoeten.
Daarna rijden we naar KY. Op 18 februari is de overdracht van ons nieuwe huis in KY.
Nu maar hopen dat het met ons huis allemaal rond is voordat we weggaan en dat het visum erdoor is, krappe sokken allemaal.

Maar we zijn positief en hebben de uiteindelijke datum ook. Op 29 april zullen we met de honden vertrekken. We vliegen dan rechtstreeks naar Memphis. Dat is de dichtsbijzijnde rechtstreekse vlucht waar de honden ook op aan kunnen komen. We zitten in hetzelfde vliegtuig. Mijn ouders komen ook meteen mee en Thomas. Jaro zijn zoon. Hij kan dan ook gelijk zien hoe en waar we erbij zitten. De volgende keer kan hij dan alleen komen.
Op 8 mei moet hij weer naar school. Dan vlieg ik met hem meer terug naar NL en haal ik mijn paard op. Een hoop heen en weer gereis, maar het is even niet anders.
De container gaat 1 april al weg dus die komt dan gelijk ongeveer met ons aan.



Verkoop huis en bedrijf

Gelukkig verloopt de verkoop van ons bedrijf voorspoedig. Dankzij een kennis dient er een koper aan die erg enthousiast is en het gaat vrij snel allemaal. Per 1 januari ben ik voor het eerst in mijn leven werkeloos...heerlijk.

Maar dan het huis nog. Het staat al vanaf mei te koop en we hebben pas 2 kijkers gehad. Maar dan op de valreep op 31 dec komen er nog een stel. Na wat heen en weer geboden te hebben komen we tot een overeenkomst en 1 februari zou de overdracht zijn.
Helaas kregen we vandaag te horen dat het bij hun toch niet zo makkelijk ging. Zij hebben namelijk hun huis aan de provincie verkocht wegens de aanleg van het wieringerrandmeer. Nu gooit die even roet in het eten, maar niet onoverkomelijk, maar er is uitstel...en daar hou ik niet van, wordt er zenuwachtig van.

Ondertussen is de visumaanvraag ook eindelijk de deur uit. We hebben veel hulp gekregen van oa mijn vader die alles heeft vertaald en nagekeken, wat een werk.Hans en Bianca die een paar jaar geleden de stap al hebben gemaakt en nu in Texas zitten hebben ons ook hele nuttige tips gegeven en geholpen met onze plannen.
Ook de man die ons naar KY heeft gelokt met zijn website heeft ons ondanks dat we niet zijn huis hebben gekocht geholpen...als hij nog in KY woont als we komen krijgen we een warm Kentucky welcome van hem, geweldig!

De honden zijn ingeent, paard krijgt volgende week bloed onderzoek en eigenlijk zijn we er klaar voor.

Waar gaan we dan wonen in USA?

Dan begint de "strijd" waar gaan we ons vestigen en wat gaan we precies doen.
Ik wil in ieder geval mijn paard mee en die ook aan huis hebben staan, dus een beetje grond was wel en vereiste.
Mensen ontvangen en een vakantie gevoel geven leek ons ook erg leuk en zo onstond het idee en Bed & Breakfast te beginnen met paarden waar mensen op kunnen rijden en eventueel les kunnen krijgen. Maar waar?
Jaro wilde graag naar Florida. Daar gaan we elk jaar heen in Februari naar de Nascar races in Daytona. Inmiddels hebben we daar een aardige kennissen kring opgebouwd.
Maar ik vind het veel te warm in Florida en ik heb gewoon niks met Florida..wat nu?
We besluiten er heen te gaan en te "proeven" aan het dagelijks leven en hoe het zou zijn om er echt te wonen. Huizen bekijken, buurt verkennen etc.
Ondertussen vind Jaro op internet een huis te koop in Kentucky. Deze man had het zelf in de verkoop en een hele website gemaakt met alle ins en outs over Kentucky. Dat zag er mooi uit en het klonk er mooi, zoals amerikanen iets mooi kunnen verkopen :-). Dus met dat in ons achterhoofd naar Florida. Het was inderdaad weer warm en klam en gelukkig voor mij Jaro vind het eigenlijk ook iets van het goeie en het is nog niet eens zomer :-). Onze vrienden uit Florida proberen ons te overtuigen dat het went ed maar nee Florida is off the table.

Dan gaan we enkele maanden later naar Kentucky, we hebben een afspraak met de verkoper van het huis wat we op internet gezien hebben, maar daarnaast hebben we nog wat andere huizen op het oog. Eerst maar eens kijken of Kentucky echt zo mooi en leuk is zoals het voorgespiegeld word. Ook daar kennen we mensen en ook in Tennessee hebben we vrienden wonen. Allemaal leren kennen in Daytona. Iedereen in Amerika is dol enthousiast over onze plannen en we worden zowel in KY als in TN uitgenodigd.

KY is geweldig! de sfeer de omgeving de mensen helemaal ons ding we zijn verkocht, althans aan KY. Het huis waar we op af kwamen viel tegen, te klein geen optie om een B&B te beginnen.
Na nog diverse huizen met een makelaar te hebben bekeken komen we in Albany terecht.
Ook hier hadden we een makelaar gevonden die een paar huizen had waar we wilde kijken. Met de nadruk op KIJKEN.....en van kijken komt kopen.
De verkoper van het huis werkt ook bij de makelaar en na eerst een rondleiding van de bazin te hebben gehad, komt zij de volgende dag omdat ze er meer van kan vertellen.
Het is precies wat we zochten. Een loghome met 5 slaapkamers, een stal met 8 paardenboxen en een grote metalshop voor Jaro zijn speeltjes :-) en......65 hectare land waarvan de helft bos. Toch ben ik niet direct enthousiast als ik de rede van verkoop hoor. Leuke meid van mijn leeftijd heeft samen met haar man het huis gebouwd. Wilde daar paarden gaan houden, hoe herkenbaar. Helaas huis is af en het stel gaat uit elkaar. Het was dan ook voor haar best moeilijk om het huis aan ons te laten zien. Toen ik hierover met haar sprak en ik zei dat ik het voelde alsof ik haar droom afpakte veranderde alles. Ze was best gesloten en zeker niet zo'n amikaal zoals ze vaak zijn. Maar na ons gesprek ging er een deur open en nu is ze heel blij dat wij het huis kopen.

Hoe het begon

Na vele (werk)vakanties in diverse staten van USA werd het voor ons duidelijk dat we hier wilde blijven. Maar omdat het best moeilijk is om een verblijfs vergunning te krijgen zo niet onmogelijk zijn we er verder nooit mee bezig geweest.Tot we het E2 visum ontdekte.

Even wat over ons:
Samen met mijn man Jaro ben ik in 2000 een wasserij begonnen. Daarnaast hadden we al een groothandel voor stomerijen en wasserijen waar hij voornamelijk het technische gedeelte op zich nam. We zijn 14 jaar samen en vanaf het begin dus al onderdemers.
We zijn in 1997 in een klein dorpje Breezand gaan wonen. Hier kochten we een kleine bungalow die we wilde verbouwen. Uiteindelijk was het verstandiger om het hele huis af te breken en een nieuw huis te bouwen. We zijn 2002 begonnen.
Na 5 jaar van bloed zweet en tranen hebben we eindelijk ons huis af. Alles zelf gedaan van ontwerp tot het slopen van het oude huis, bouwen van de schuur en uiteindelijk het huis. Jaro heeft er echt iets prachtigs van gemaakt en ik heb het aangekleed.



Na al die jaren zwoegen in de wasserij, bouwen van het huis en ik ondertussen nog een deeltijd HBO opleiding te hebben gedaan, kregen we toch steeds meer het idee om echt te gaan doen waar we van dromen.....wonen in Amerika.
In januari 2009 hebben we besloten om serieus te proberen een E2 visum te krijgen en alles in het werk te stellen om naar Amerika te kunnen emigreren.
We hebben een buro ingeschakelt om ons te helpen bij de aanvraag.

Op 27 mei 2009 waren we 10 jaar getrouwd. Tijd voor een feestje dus. We besloten om er een house warming party annex aniversery annex announcement feest van te maken.
Zo kon iedereen ons nieuwe huis zien, feliciteren met ons 10 jarig huwelijk en wij konden nu iedereen officieel mededelen dat we echt willen emigreren. Ook hebben we toen het huis in de verkoop gezet. Dit tot grote verbazing van een hoop mensen die ons harde werken van dichtbij hadden meegemaakt en niet kunnen begrijpen dat we nu weer alles verkopen en vertrekken met de honden en mijn paard.